Przejdź do zawartości

Sd.Kfz. 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sd.Kfz. 7
Mittlerer Zugkraftwagen 8t
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Typ pojazdu

ciągnik artyleryjski

Trakcja

półgąsienicowa

Załoga

12

Historia
Prototypy

1933

Produkcja

1934-1945

Wycofanie

1945

Egzemplarze

12 187

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Maybach HL 62TUK (pierwsze serie) lub Maybach HL 64TR (późniejsze serie) o mocy 140 KM

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

215 l

Pancerz

grubość: do 8 mm

Długość

6,85 m

Szerokość

2,35 – 2,40 m

Wysokość

2,62 m

Masa

9700 kg

Osiągi
Prędkość

50 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

250 km (po drodze)
120 km (w terenie)

Dane operacyjne
Użytkownicy
Niemcy, Bułgaria, Włochy, Brazylia

Sd.Kfz. 7 Mittlerer Zugkraftwagen 8tniemiecki ciągnik artyleryjski z okresu międzywojennego i II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1928 roku w zakładach Krauss-Maffei AG w Monachium-Allach opracowano półgąsienicowy ciągnik artyleryjski, który oznaczono M5, wobec jednak zakazu wynikającego z traktatu wersalskiego nie rozpoczęto jego produkcji. Dopiero w 1933 roku na zlecenie Waffenamt ponownie opracowano model ciągnika artyleryjskiego przeznaczonego do holowania i przewozu obsługi dział oznaczony jako M7. Model ten zyskał aprobatę Waffenamtu i w 1934 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną, wtedy też został oznaczony jako Sd.Kfz. 7.

W 1939 roku był już produkowany na dużą skalę w kilku zakładach, także na licencji we Włoszech, gdzie był oznaczony jako Semincingolato Breda Tipo 61. W 1939 roku opracowano także odmianę Sd.Kfz. 7 Gepanzerter Zugkraftwagen 8t, która miała opancerzoną kabinę kierowcy. Produkcja Sd.Kfz. 7 trwała do 1945 roku i łącznie wyprodukowano ponad 12 100 pojazdów tego typu.

Na podwoziu tego ciągnika budowano również pojazdy o innym przeznaczeniu:

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Ciągniki artyleryjskie Sd.Kfz. 7 od 1934 roku były wprowadzane do wyposażenia pułków artylerii przeciwlotniczej i to zarówno wojsk lądowych, jak i Luftwaffe, holowały one działa o kalibrze od 37 do 88 mm. Wersja ciągnika z opancerzoną kabiną została użyta do holowania dział przeciwlotniczych Flak 18 kal. 88 mm. Ciągniki w armii niemieckiej były używane do końca II wojny światowej.

Ciągniki Sd.Kfz. 7 znalazły się także na wyposażeniu armii bułgarskiej oraz w armii włoskiej, gdzie używano ciągników licencyjnych Semincingolato Breda Tipo 61.

Ciągniki tego typu zakupiła również Brazylia, lecz z zamówionych 32 sztuk do 1941 roku dostarczono tylko pięć. Używano ich tam do 1945 roku, a następnie wycofano z użycia wobec braku części zamiennych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Williamson German half-track vehicles 1939-1945 wyd. Almark Publishing Co., Londyn, 1972 ISBN 08-5524-057-1

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]